سومو یاکاشیما یک پروژه مسکونی تعاونی در ژاپن است

معمار Tsukasa Ono این پروژه مس، را در جزیره یاکوشیما ژاپن طراحی کرد تا تأثیر مثبتی بر محیط طبیعی آن داشته باشد و از یک رویکرد “بازسازی” برای بهبود خاک با ترویج رشد میسلیوم و باکتری استفاده کرد.

سومو یاکوشیما جامعه ای است که توسط هشت مالک مش، ایجاد شده است و در یک سایت در دامنه تپه قرار دارد که بخشی از یک مزرعه با چشم اندازی به سمت دریا است.

تسوکاسا اونو به Dezeen گفت که او و دو دوستش ایده این پروژه را در سال 2020 توسعه دادند، زم، که توکیو در طول همه‌گیری کووید-19 در قرنطینه بود.

اونو به یاد می آورد: «ما به طور موقت در هتل دوستم یوکی ایمامورا در جزیره یاکوشیما زندگی می کردیم. “ما شروع به ساختن مفهومی برای یک پروژه کوچک کردیم، اما آنقدر هیجان انگیز بود که پروژه بزرگتر می شد، بنابراین دوستان خوب دیگری را پذیرفتیم که به ما بپیوندند.”

اونو تنها معمار جامعه است و مسئولیت طرح مفهومی را بر عهده داشت. سایر اعضا دارای مهارت های مختلفی هستند، از جمله به ،وان مدیر پروژه، مشاور مالی، مشاور محیط زیست و متخصص انرژی.

ما در مورد ایده ها زیاد صحبت کردیم و بارها بحث کردیم که زندگی آینده ما در اینجا چگونه خواهد بود.” اونو توضیح داد. من فکر می کنم این پروژه بسیاری از جنبه های مشکلات امروزی روی زمین را حل می کند.

زمینی که جامعه در آن ساخته شده است متعلق به یکی از اعضا است. مکان و طرح ساختمان ها پس از ارزیابی کامل موقعیت درختان موجود، جریان آب و سایر عوامل محیطی تعیین شد.

این پروژه به دنبال به حداقل رساندن تأثیر آن بر زمین است و از اصلی استفاده می کند که اونو آن را «معماری احیاکننده» می نامد تا رابطه بین س،ت انسان و طبیعت را بازنگری کند.

این رویکرد مهندسی عمران سنتی ژاپن را با فناوری معاصر ،یب می‌کند تا ساختمان‌هایی را ایجاد کند که با محیط اطراف خود سازگار شوند و به رشد گیاهان و سایر موجودات کمک کنند.

ساختمان ها در میان درختان موجود لانه می کنند و از کف جنگل بلند می شوند تا جریان طبیعی هوا را از تپه ها به دریا ارتقا دهند.

شمع های چوبی با سطوح ذغالی شده به داخل خاک زیر پایه های هر ساختمان رانده می شوند. چوب کربنیزه شده باعث رشد میسلیوم (نخ های قارچی) می شود که رشد ریشه درخت را تشویق می کند و به تقویت خاک کمک می کند.

اونو متخصص استفاده از باکتری‌ها و قارچ‌ها در معماری است و معتقد است اجرای صحیح این مفاهیم می‌تواند طبیعت را غنی‌تر کند و در عین حال ساختمان‌ها را مقاوم‌تر و راحت‌تر کند.

او خاطرنشان می کند: «روش ساختمان احیاکننده سومو، میکروارگ،سم های موجود در خاک را زنده نگه می دارد، و با فعال ، باکتری ها، ساختمان مصنوعی می تواند با شبکه طبیعی ارتباط برقرار کند.»

با این کار می‌توان به یکدیگر در محیط اطراف کمک کرد و محیط را مثبت‌تر تغییر داد.»

اونو همچنین از گچ ،ر شده برای دیوارها و کف داخلی استفاده کرد که از مخلوط زغال چوب و نوع خاصی از باکتری ها ساخته می شد. به گفته معمار، گچ با جلوگیری از کپک و سایر باکتری های پوسیده به ایجاد یک محیط داخلی پایدار کمک می کند.

ساختمان های سومو یاکوشیما دارای فضاهای نشیمن راحت هستند که هوابند و بسیار عایق هستند و نیاز به گرمایش و سرمایش مصنوعی را به حداقل می رساند. تمام انرژی توسط پنل های خورشیدی تولید می شود و در باتری ها ذخیره می شود و ،م محلی برای گرمایش و پخت و پز استفاده می شود.

در ساختمان‌ها از سرو محلی یاکوشیما استفاده می‌شود که از نظر روغن غنی‌تر از سرو سایر مناطق است و آن را بادوام و من، برای استفاده بیرونی در آب و هوای بار، و مرطوب یاکوشیما می‌کند.

پلان سایت شامل چندین کابین است که توسط مسیرهای بیرونی به هم متصل می شوند. برخی از کابین ها دارای امکانات عمومی از جمله سالن استراحت، آشپزخانه و ناهارخوری هستند، در حالی که برخی دیگر برای اقامتگاه خصوصی استفاده می شوند.

عرشه های بزرگ در فضای باز به ،نان این امکان را می دهد که در محیط اطراف خود غوطه ور شوند، در حالی که نیاز به قدم زدن در جنگل برای انجام فعالیت هایی مانند آشپزی یا حمام ،، این ارتباط را با طبیعت افزایش می دهد.

،نان تعاونی همچنین یک “سبک زندگی احیا کننده” را اتخاذ می کنند، که شامل فعالیت هایی مانند جمع آوری چوب برای استفاده به ،وان ،م و پا،ازی چمن برای بهبود جریان هوای سایت است.

اونو می‌گوید که این وظایف حس قوی‌تری از روحیه جامعه ایجاد می‌کند و همچنین به شکوفایی محیط طبیعی کمک می‌کند و هرگونه تأثیر منفی ساخت‌وساز را کاهش می‌دهد.

این معمار افزود: از زمان انقلاب صنعتی، انسان ها طبیعت را ت،یب و مصرف کرده اند.

“اگر این معماری احیا کننده در سراسر جهان گسترش یابد، من معتقدم که محیط جه، با سرعت شگفت انگیزی بهبود خواهد یافت. خلاقانه ترین ایده تغییر معماری از تاثیر منفی به تاثیر مثبت است.”

دیگر پروژه های اخیر در حومه ژاپن شامل رستوران شیگرو بان ساخته شده از کاهگل و مقوا و خانه ای برای تعطیلات در کنار پارک ملی است.

عکاسی توسط تسوکاسا اونو انجام شده است.