استودیو BioLab “داربست زیستی” چاپ سه بعدی را برای رشد میسلیوم توسعه می دهد

استودیو BioLab مستقر در کالیفرنیا سیستمی را توسعه داده است که از چاپگرهای سه بعدی برای ساخت داربست های چوبی استفاده می کند که میسلیوم های نگهداری شده توسط یک بازوی رباتیک را پرورش می دهد.

Bio Scaffold توسط بنیانگذار BioLab Studio توسعه داده شد ناتالی آلمینا به ،وان راهی برای تسهیل رشد میسلیوم با استفاده از مجسمه های الیاف چوبی چاپ سه بعدی.

“آلمینا گفت: من به معماری علاقه مند بودم که به زمین تجزیه می شود و در نظر گرفته شده است که خورده شود.

“من همیشه به جای اینکه درست قبل از این که به این فکر کنم که واقعاً چگونه به زمین بازمی گردد، به زندگی پس از مرگ محصولات طراحی کنم، فکر می کنم.”

این سیستم شامل یک برنامه سه بعدی است که داربست های بهینه سازی شده را از مخلوطی که با الیاف کنف و تفاله قهوه تقویت شده است، می سازد.

کامپوزیت چوب هم به ،وان یک داربست برای اسپورهای میسلیوم و هم به ،وان یک منبع غذایی عمل می کند. مح،ات برای ایجاد الگویی از فرورفتگی ها بر روی داربست ها انجام می شود که رشد هاگ ها را بر اساس نیازهای ساختاری تسهیل یا مانع می شود.

آلمینا یک بازوی رباتیک طراحی کرد که دارای یک حسگر رطوبت است که با شکل جسم پرینت سه بعدی به منظور کاشت و مرطوب ، میسلیوم در ارتباط است.

زب، بین فیزیکی و مجازی

“آلمینا گفت: بنابراین نه تنها دستگاه به ارگ،سم تمایل دارد، بلکه ارگ،سم نیز بر حرکت دستگاه تأثیر می گذارد.

“[It’s] تقریباً مانند زب، بین دو رسانه، بین قلمرو فیزیکی و مجازی».

این پروژه با ساخت مجسمه های کوچک به ،وان اشیاء خانگی برای آزمایش برنامه آغاز شد.

اکنون، آلمینا و همکارانش، رولاند اسنو، و حسام محمد، در حال کار بر روی افزایش فناوری برای ایجاد سیستم های عایق برای استفاده در پروژه های بزرگتر هستند. برای مجسمه‌های کوچک‌تر، میسلیوم قرار است تمام فرم را مشخص کند، در حالی که برای مجسمه‌های بزرگ‌تر، در ساختمان آینده ادغام می‌شود.

“برای دومین کاربردهای معماری بیشتر، میسلیوم به ،وان یک ماده بصری عمل می کند و یک جزء ساختاری برای سیستم قدرت دیوار ارائه می کند.

آلمینا معتقد است که به دلیل ،یب مصنوعی و غیرقابل تجزیه زیست ت،یب پذیر بسیاری از سیستم های عایق، تکنیک او می تواند جایگزین پایدارتری باشد.

“این قطعه معماری را ببینید و رشد آن را تماشا کنید”

این سیستم مست،م محصور ، یک پیوند چوبی است که با هاگ ها بین دو پانل کاشته شده است. سپس میسلیوم رشد می کند و به ،وان یک ماده عایق به ساختار اضافه می شود که می توان آن را خورد.

آلمینا گفت که کاربرد ایده آل برای این پروژه برای سازه های موقتی مانند غرفه ها خواهد بود و کمبود مواد اضافی مورد نیاز در فرآیند پرینت سه بعدی به کارایی فرآیند ساخت می افزاید.

او همچنین گفت که پتانسیلی برای استفاده عملکرد محورتر وجود دارد، جایی که تماشاگران می توانند “این قطعه معماری را ببینند و رشد آن را تماشا کنند”.

پس از رشد برای مدت زمان مشخصی، میسلیوم از داخل محفظه چوبی می ،د و قابل مشاهده است.

“من واقعاً سعی کردم به ،وان یک هنرمند طبیعت را در آغوش بگیرم و آن را نشان دهم و به نوعی نشان دهم که ما با طبیعت کار می کنیم.”

ما آن را پنهان نمی‌کنیم، بلکه از ویژگی‌ها و زیبایی‌شناسی آن استقبال می‌کنیم.»

آلمینا در استرالیا متولد شد و دارای مدرک دکترا از دانشگاه RMIT در ملبورن است و کار او شامل آزمایش منسوجات و سایر مواد جانبی است.

دیگر پروژه‌های اخیر که شامل میسلیوم می‌شود، شامل توپ اسپور برای پرتاب آن به مناطق آسیب‌دیده از آتش‌سوزی به منظور بازسازی خاک و کلاه ایمنی دوچرخه استودیو MOM است که از الیاف میسلیوم و کنف ایجاد شده است.