RCNKSK کلیسای بانوی غم ها را در جمهوری چک تکمیل می کند

تکنیک‌های ساخت‌وساز قرون وسطی، پایه‌های سنگی و ستون‌های چوبی دست‌تراشی کلیسای بانوی غم‌ها در جمهوری چک را که توسط استودیوی معماری محلی RCNKSK تکمیل شد، نشان داد.

این کلیسا که به نام مریم مقدس نامگذاری شده و به او تقدیم شده است، توسط جامعه ای در روستای نسواچیلکا در نزدیکی برنو، که برای بیش از یک قرن فاقد مکان محلی برای عبادت بود، تامین مالی شد.

RCNKSKاین طرح شامل یک فرم استوانه‌ای است که به یک گلدسته بلند فولادی ختم می‌شود، با انتخاب‌های موادی که با داستان مریم باکره مشخص شده است.

جان توچینی، یکی از بنیانگذاران RCNKSK به Dezeen گفت: «این چشم انداز ایجاد ساختم، بود که نه تنها منظره را شکل دهد، بلکه اثری محو نشدنی بر فرهنگ، جامعه و میراث این مکان بگذارد.

Říčný ادامه داد: «کلیسای کوچک به بانوی غم‌ها تقدیم شده است که توسط مردم محلی به ،وان نمادی از رنج عمیقی که او متحمل شده انتخاب کرده‌اند. “داستان او، آغشته به احساسات، در تار و پود فضا تنیده شده است.”

کلیسای بانوی غم‌ها بر روی پایه‌ای سنگی قرار دارد که به‌،وان نشان‌دهنده بشریت در نظر گرفته شده است، که به گفته استودیو “سرسخت، تسلیم‌ناپذیر و شکل دادن به آن دشوار است”. در ورودی به ارتفاع پنج متر سوراخ شده است.

از این پایه هفت تیر چوبی دست‌تراش شده بزرگ، نمایانگر هفت غم مریم است که در نورگیر دایره‌ای در سقف قاب شده توسط گلدسته بیرونی به هم می‌رسند.

با پیچیده شدن فضای مرکزی، دیوار استوانه ای کلیسا با استفاده از ،اصر چوبی برش CNC ایجاد شد که برای ایجاد تضاد مدرن با ستون های حک شده دستی انتخاب شده است.

Říčný می گوید: «من به دنبال ایجاد کلیسایی بودم که در منظره بی انتها احساس شود، بنابراین منشأ آن نامشخص است، گویی همیشه متعلق به این سرزمین بوده است.

او ادامه داد: “این طرح، ،د سنت را با نبوغ مدرنیته ،یب می کند. با الهام از هنر قرون وسطایی، ساختار با فناوری های معاصر گفتگو می کند.”

“این فلسفه بر انتخاب مواد – طبیعی، هرچند غیرمعمول در منطقه – مانند سنگ و چوب تاثیر گذاشت. این مواد دارای نمادی عمیق هستند: چراغی از ایمان که از زمینی خشک شده برمی خیزد.”

ساختار دیوارهای چوبی مشبک الگویی از لوزی‌ها در سراسر داخلی ایجاد می‌کند، که تعدادی از آنها برای ایجاد پنجره‌های کوچک بریده شده‌اند که Říčný توصیف می‌کند «اشک‌های مریم که بر سر ما گریه می‌کند» را نشان می‌دهد.

از نظر بیرونی، حجم کلیسای بانوی غم‌ها با تخته‌های چوبی کوچک و عمودی پوشیده شده است که در طول زمان هوا می‌افتد، با پنجره‌های نازک نماهایی از ساختار چوبی مورب در داخل.

در اطراف محیط، مسیرهایی توسط درختان سیب قاب شده است، که رشد می کنند تا خیابان هایی را تشکیل دهند که نمازخانه را به روستا و مزارع اطراف متصل می کند.

دیگر کلیساهای معاصر که اخیراً در Dezeen به نمایش گذاشته شده اند عبارتند از یک سازه بتنی در کره ج،ی توسط Atelier KOMA، که برای ارائه احساس “جدایی از دنیای سکولار” طراحی شده است، و یک هرم وارونه در پرتغال توسط معماران Bernardo Rodrigues.

عکاسی توسط اوندری بوشکا.