در سری بعدی معماری قرن بیست و یکم: 25 سال و 25 ساختمان، میراث مسکن کوئینتا مونروی المنتال را در نظر می گیریم که یک معمار شیلیایی نسبتاً کمتر شناخته شده را به یکی از بزرگترین ستاره های این حرفه تبدیل کرد.
طرح مسکن اجتماعی در زمینی به وسعت نیم هکتار در شهری کوچک در شمال شیلی، کوئینتا مونروی یک رقیب بعید برای مشهورترین پروژه معماری اوایل قرن بیست و یکم بود.
اما پس از تکمیل آن در سال 2004، توسعه 93 خانه در ایکوئیک به دلیل رویکرد غیرمعمولش توجه جه، را به خود جلب کرد، که باعث شد خانه ها به م،ای واقعی کلمه به ،نان نیمه ساخته شوند.
دانا کاف، نظریهپرداز معماری در کتاب خود در سال 2023 مینویسد: «فرض پشت کوئینتا مونروی اگر رادیکال باشد، منطقی است: وقتی یک سایت و بودجه محدودیتهای واقعی و شدید را ارائه میدهد، باید راهحلهای طراحی شدید در نظر گرفته شود تا در نهایت به منافع ،نان خدمت شود.» معماری عدالت فضایی.
Quinta Monroy اولین پروژه ساخته شده بود ،صرییک معماری با تاثیر اجتماعی “do tank” که توسط Pontificia Universidad Católica de Chile و شرکت نفت COPEC، و توسط کارگردان آلخاندرو آراونا هدایت می شود.
Elemental توسط ،ت شیلی به این پروژه منصوب شد، که خود ،ن، که سالها در خانههای غیررسمی خودساخته در این سایت زندگی می،د اما اکنون در پی مرگ مالک قبلی با ا،اج مواجه شده بودند، به این پروژه منصوب شد.
آراونا بعداً در مصاحبه ای به Dezeen گفت: «در آن زمان، مسکن اجتماعی کمترین کار جالبی بود. من نمی دانستم یارانه چیست.
بیشتر مسکنهای اجتماعی ساخته شده در شیلی در اوایل دهه 2000 – حدود 100000 خانه در سال – واحدهای نامطلوب در مکانهای نامطلوب بودند، که تنها چیزی بود که میتوانست با یارانه ،تی 10000 دلاری برای هر مسکن تحویل داده شود.
به قول آراونا، خانهها اغلب «بیشتر شبیه ماشینها بودند تا خانهها»، سقفی بر سر مردم فراهم می،د، اما راهی برای رهایی از فقر برای آنها فراهم نمی،د.
Elemental با دانستن اینکه ،نان ناامید هستند که مکان مرکزی خود را ، نکنند، تصمیم به رویکرد متفاوتی در Quinta Monroy گرفت.
این استودیو پس از ،ید زمین گران قیمت، با بودجه ای حتی کمتر از حد معمول ی،ی 7500 دلار برای هر خانه باقی مانده، تلاش کرد تا از تمایل ثابت شده ،نان به خودسازی استفاده کند.
با استفاده از تکنیک های ساخت و ساز تولید انبوه برای کاهش هزینه ها، 13 بلوک سه طبقه به سبک خانه های ردیف سنتی در اطراف چهار حیاط چیده شده است.
ایده زیبایی بود که با موفقیت انجام شد روآن مور در The Observer
هر خانه اندازه سخاوتمندانه ای داشت، اما فقط یک ساختار بتنی اولیه و م،ومات ساده را فراهم می کرد: آشپزخانه، حمام، چند دیوار جداکننده و یک راه پله چوبی داخلی.
و مهمتر از همه، هرکدام ناقص بودند – همراه با یک حفره خالی که با اندازه ساختار ساخته شده مطابقت دارد.
این فضاهای خالی به گونهای طراحی شده بودند که ،نین بتوانند آنها را با توجه به نیازهایشان، در مواقعی که میتوانستند، آسان و ارزان پر کنند.
محور اصلی این پروژه این ایده بود که ،نان باید فرصتی برای افزایش ارزش خانه های خود در طول زمان به ،وان ابزاری برای امکان تحرک اجتماعی داشته باشند – برخلاف ا،ر مسکن های اجتماعی شیلی که به سرعت ارزش خود را از دست می دهند.
در شکل مادی، مسکن نشان می دهد که چگونه باید رشد و تغییر کند دانا کاف
المنتال آن را رویکرد «نیم خانه خوب» یا مسکن «افزایشی» نامید.
کاف می نویسد: «این پروژه فرض می کند که ،نان خود بخشی از معا، تأمین مسکن با طراحی واحدهایی هستند که نیازهای آنها را منع، می کند و مداخلات آتی آنها را تشویق می کند.
“در شکل مادی، مسکن نشان می دهد که چگونه باید رشد و تغییر کند.”
،نان مجبور شدند و تنها در مدت کوتاهی، فضاهای خالی با ،یب رنگارنگ ساختارها پر شده بود. آراونا ادعا کرد که ارزش خانه ها تنها در یک سال سه برابر شده است.
“این یک ایده زیبا بود که با موفقیت محقق شد و در سراسر جهان تجلیل شد.” روآن مور، منتقد معماری The Observer نوشت.
در حالی که وجود داشت چند بحث در مورد اینکه Quinta Monroy واقعاً چقدر رادیکال بود، شکی نیست که این پروژه عامل مهمی در برنده شدن شگفتانگیز جایزه معماری پریتزکر Aravena در سال 2016 بود.
هیئت داوران جایزه، که شامل معمار بریت،ایی ریچارد راجرز بود، گفت که رویکرد آراونا به مسکن “به حرفه معمار بعد جدیدی می بخشد، که برای پاسخ به خواسته های فعلی و پاسخگویی به چالش های آینده این حوزه ضروری است”.
این لحظه مهمی بود، زیرا به وضوح بیش از هر زمان دیگری یکی از مهم ترین روندهای معماری در 25 سال گذشته را نشان داد – علاقه مجدد به ساختمان هایی که نگر، اصلی آنها تأثیر اجتماعی آنها است.
در این میان، آراونا در کنار شیگرو بان و دیبدو فرانسیس کر، به ترتیب برندگان پریتزکر در سالهای 2014 و 2022 مینشیند.
همانطور که هیئت منصفه پریتزکر بیان کرد: «الخاندرو آراونا مظهر احیای یک معمار فعالتر اجتماعی است، به ویژه در تعهد بلندمدت او به مق، با بحران جه، مسکن و مبارزه برای یک محیط شهری بهتر برای همه».
تبدیل شدن به برنده معتبرترین افتخار معماری، همراه با سرپرستی او در دوسالانه معماری ونیز در همان سال، Aravena را محکم در صورت فلکی نشاسته گنج،د.
در آن زمان بیش از 2500 نیمه خانه Elemental به اشکال مختلف تکمیل شده بود، که مهمترین آنها در پروژه مسکن مونتری در مکزیک در سال 2010 و در شهر شیلی Cons،ución در سال 2013 بود.
پس از کنفرانس مطبوعاتی پریتزکر، آراونا اعلام کرد که نقشههای چهار طرح مسکن افزایشی آن بهمنظور کمک به کاهش کمبود مسکن ارزانقیمت جه،، منبع باز خواهد بود.
یکی دیگر از جنبه های کلیدی اهمیت آراونا و کوئینتا مونروی در آنجا نهفته است. او با ابراز نگر، در مورد تشدید بحران مسکن و پناهندگان که اکنون جهان را فرا گرفته است، در مقایسه با بسیاری از همتایان خود بسیار جلوتر از منحنی بود.
با این وجود، آراونا ابراز ناامیدی کرده است که مدل مسکن افزایشی به طور گستردهتری مورد پذیرش قرار نگرفته است.
او به مور گفت: «این هنوز یک ش،ت است. “جریان اصلی تحت تاثیر قرار نگرفته است. چرا که نه؟ ما هر روز این سوالات را از خود می پرسیم.”
همچنین سوالاتی در مورد نتایج در Quinta Monroy مطرح شده است.
الف مقاله تحقیقاتی منتشر شده در سال 2020 توسط دانشگاهیان در دانشگاه های ملبورن و نیوکاسل در استرالیا به بررسی چگونگی عملکرد ،صر خودسازی در عمل 15 سال بعد پرداخت.
این شواهد نشان میدهد که ساخت و ساز توسط برخی از ،نان – در برخی موارد به منظور اجاره فرعی – منجر به درگیری بین همسایگان، اتاقهای بدون پنجره در آپارتمانهای طبقه همکف و تجاوز به فضاهای مش، شده است.
در حالی که موافقت کرد که Quinta Monroy “نماینده یک دستاورد بزرگ” است، هشدار داد که سایت می تواند به “همان شرایط زندگی که قبل از توسعه مجدد وجود داشت” بازگردد، و Elemental را به دلیل نداشتن طرحی برای مدیریت انباشته های پس از ساخت توسط ،نان مورد انتقاد قرار داد.
در هر صورت، با سوق دادن Elemental و Aravena به چنین شناخت جه،، Quinta Monroy کتاب قو،ن را به چندین روش تغییر داد.
با ورود به ربع دوم قرن بیست و یکم، طراحی ساختمان های بصری جذاب دیگر اولویتی برای دستیابی به شهرت معماری نیست.
درست متوجه شدیم؟ آیا Quinta Monroy توسط Elemental مهمترین ساختم، بود که در سال 2004 تکمیل شد؟ در نظرات به ما اطلاع دهید. زم، که همه 25 ساختمان فاش شوند، یک نظرسنجی برای تعیین مهمترین ساختمان قرن بیست و یکم تا کنون انجام خواهیم داد.
این مقاله بخشی از مجموعه معماری قرن 21: 25 سال 25 ساختمان Dezeen است که به مهم ترین معماری قرن بیست و یکم تاکنون می پردازد. برای سریال تاثیرگذارترین ها را انتخاب کرده ایم ساختم، از هر یک از 25 سال اول قرن.
تصویر توسط جک بدفورد و عکاسی توسط کریستوبال پالما انجام شده است مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد.
معماری قرن 21: 25 سال 25 ساختمان
2000: تیت مدرن اثر هرتزوگ و دی مورون
2001: مدرسه گاندو اثر دیبدو فرانسیس کر
2002: پرش اسکی برگیزل توسط زاها حدید
2003: تالار کنسرت والت دیزنی اثر فرانک گری
2004: مزرعه مونروی توسط Elemental
این لیست با پیشرفت سریال به روز می شود.
منبع: https://www.dezeen.com/2025/01/10/quinta-monroy-،using-elemental-alejandro-aravena-21st-century-architecture/