تحلیل مجتمع های مسکونی ازنظر معماری شهر معمار

ارگان ها، سازمان ها و شرکت های دولتی یا خصوصی با تشکیل تعاونی مسکن در سازمان های خود شان اقدام به خرید زمین و ساخت آن کرده اند. معرفی مجتمع های مسکونی پردیس در گروه واحد های مسکونی ویلایی از دستۀ مجتمع های مسکونی شخصی ساز ما را به گران ترین واحد های مسکونی در شهر جدید پردیس می رسانند که معمولا به صورت 3 طبقۀ تک واحدی با حیاط مشترک ساخته شده اند. در بخش اول این فایل موقعیت استقرار سایت مجتمع مسکونی خیام مشهد بررسی شده است.

  • بررسی نمونه‌های خوب موجود در سطح ملی و جهانی، به ما کمک می‌کند که در طراحی مجتمع‌های مسکونی دیدگاهمان را ارتقا داده و بتوانیم با تحلیل موارد موجود، به سمت بهترین‌ها قدم برداریم.
  • محاسبه بازشوها و فضاهای نورگیر با رعایت استاندارد های جذب نور طبیعی بوده که هر دو ساختمان به چرخشی مناسب در مسیر نور طبیعی واقع شده اند.
  • این پروژه در زمینی به مساحت ۱۰۸۱ مترمربع واقع در خیابان اندرزگو در حال ساخت می باشد.

تامین فضای باز (عرضه) متناسب با سطح اشتغال و تعداد واحد مسکونی و جمعیت‌پذیری. با عقب و جلو کردن لبه‌های خارجی طبقات، تراس‌هایی برای هر واحد شکل گرفته‌است که در ایجاد سلسله مراتب فضایی نیز نقشی موثر دارند. داشتن مسیر دوچرخه سواری و پیاده‌روی در محوطه و یا زمین بازی کودک و بزرگسال نیز بر ارزش مجتمع‌های مسکونی می‌افزاید.

راهنمای خرید

پس از بررسی فعالیت‌ها در فضاهای عمومی، مکان و فضای بروز این فعالیت‌ها به بحث و بررسی گذاشته شده و مبانی برنامه‌ریزی و طراحی فضای عمومی تبیین می‌شود.. تاثیر نحوه طراحی مجتمع های مسکونی در مدیریت بهره برداری در سال های اخیر، تقاضا برای سکونت در مجتمع های مسکونی بزرگ افزایش یافته است، سرعت این افزایش، بسته به اندازه شهر و نرخ رشد جمعیت آن متفاوت است. در شهرهای کوچک و متوسط ، اغلب مجتمع های مسکونی در اطراف شهرها، استقرار یافته اند. این مجموعه ها که اغلب براساس ضوابط و مطالعات طرحهای آماده سازی طراحی شده اند، تعداد زیادی واحد مسکونی را شامل می شود که در قالب تعدادی بلوک ساختمانی ۳ تا ۵ طبقه، برروی یک قطعه زمین بزرگ (بارعایت فواصل معینی از یکدیگر) احداث شده اند.

پربیننده ترین مطالب هفته

با تجمع تعدادی آپارتمان در یک بلوک شهری، که به شکل یکپارچه طراحی و ترکیب شده باشند، پدید می آید. بسیاری از مجتمع‌های مسکونی دارای فضای عمومی مشترکی هستند که مورد استقاده همگانی ساکنان مجتمع قرار می‌گیرد و دیگران حق استفاده و حتی ورود به آن را ندارند. یک مجتمع مسکونی ممکن است از خانه‌های ویلایی مستقل و یا آپارتمانهای چند طبقه شکل گیرد.

این طراحی و اجرای مجتمع مسکونی موزه ی یک هزار میامی مساحت 4600 متر مربع دارد. عرصه عمومی شامل (ورودی شاخص، پذیرایی، آشپزخانه، تراس، سرویس بهداشتی) عرصه خصوصی (اتاق‌های خواب، حمام، لاندری روم) و همچنین در یکسری از خانه‌ها فضایی به‌عنوان اتاق بازی در نظر می‌گیرند. وجود فضای سبز در محوطه، سوپرمارکت، نانوایی، فضای بازی برای کودکان و چنانچه زمین وسعت زیادی داشته باشد می‌توان فضاهایی چون باشگاه و استخر خصوصی مخصوص به ساکنین طراحی نمود. مجتمع‌های مسکونی ساختمان‌های بزرگی هستند که شامل خانه‌های جداگانه برای خانواده‌های مختلف می‌باشند. طرح کلی نظام یک معابر در یک محله مسکونی نباید بدان حد پیچیده باشد که مراجعه کنندگان غیر ساکن، ناتوان از یافتن مسیر و جهت مورد نظر خود باشند. آنچه در زندگی داخل ساختمان های مسکونی روی می دهد در تضاد آشکاری با زندگی بیرونی قرار دارد آزادی هایی که مردم در دورهمی ها مهمانی ها و تجمع های فضاهای خصوصی و نیمه خصوصی خود دارند در بیرون خانه محدودتر و ممنوع است.

تأمین نور مناسب در آشپزخانه، از جهت شمال در کشور ما تأمین می‌شود. هنگام تعیین محل موردنظر برای سایت، توجه به تأمین رضایت‌مندی از محل سکونت حائز اهمیت است. این حس رضایت زمانی حاصل می‌شود که فرد بتواند پاسخ نیازهای خود را از آن مکان دریافت نماید. انتخاب محل برای هر ساختمان کاری بسیار مهم و کارشناسانه بوده و باید با دقت بسیار زیاد توسط یک مهندس مجرب انجام گردد.

عمده مصالح استفاده شده در این مجتمع مسکونی ترکیبی از چوب و سنگ است. از جمله ویژگی های مجتمع مسکونی نیاوران می توان به محوطه سازی زیبا و نمای منحصر به فرد بنا اشاره کرد. این ساختمان تفسیر مجددی از همسایگی در زندگی شهری مرکز جنوب غربی تاریخی مکزیک است.

تلاش و جدال برای اجرای عمارت خورشید در باغ شهر و محله ای آجری 400 دستگاه ( محله یزدی ها ) که امروزه دیگر نیست. در طی چند دهه گذشته استان البرز به علت بهره برداری های بیش از اندازه و ساخت ساز های بی رویه ، به شهری پر از تشویش و نا به سامان درحوزه زیباسازی معماری و شهرسازی تبدیل شده است که کمتر ارتباطی با آنچه که بوده و میتوانسته باشد دارد . شهری مدرن و ایرانی که به همت یک تاجر یزدی روند رو به رشد ی را پیش گرفته بود. مردی که با سرمایه و پشتکار خود پایه‌ی صنعت کشور را تقویت و منطقه‌ای ایجاد نمود که هنوز که هنوز است از طبیعت و صنعت آن سخن می گویند. تا اواسط قرن نوزدهم، آپارتمان‌ها عمدتاً محل سکونت قشر متوسط و پایین‌تر بودند و به طراحی و معیارهای راحتی و زیبایی ظاهری آنها اهمیتی مبذول نمی‌شد و افراد متمول و مرفه تمایلی به زندگی در این واحدهای متراکم و ساختمان‌های چندطبقه‌ی خفه‌کننده را نداشتند. در قرن هژدهم میلادی و در پی انقلاب صنعتی، انسان افق وسیع‌تری از دستاوردها و امکاناتی را پیش روی خود دید که یافته‌های مهندسی، ابزارآلات و ماشین‌های صنعتی برای او به ارمغان می‌آوردند (جان و ؤاشینگتن روبلینگ، پل بروکلین، نیویورک، 1883).

که به طور ردیفی در امتداد معابر شهری ساخته شده‌اند، بخشهای میانی شهرهای ایران را تشکیل میدهند. اقتصاد زمین و ساختمان و تأمین مسکن برای خانوارهای جوان، سبب احداث یک یا چند اشکوب جدید روی طبقه اصلی میشود. این مجتمع مسکونی که CANOPIA نام دارد، در خود واحدهایی تجاری و اداری را نیز جای می‌دهد. از این رو، در طراحی مناسب یک مجتمع مسکونی، خلق فضا با کیفیت‌های متفاوت، یکی از مهم‌ترین مواردی است که باید به آن توجه داشت و کیفیت‌های فضایی متنوع و مناسب، به ما در پیشبرد هدفمان کمک شایان توجهی می‌کنند. امروزه شاهد طراحی مجتمع های مسکونی با حفظ محیط زیست و با استفاده از معماری سبز بسیار خلاقانه طراحی می شوند. امروزه پدیده مرمت، بازسازی و تلفیق فضای های قدیمی با عناصر معماری جدید پرشمار شده است.